سیف ما قلم ما

تقدیم به تابنده ترین خورشید خلقت حضرت ولی عصر(علیه السلام) 

" سوخته پر "

خـــــــدا تابنده را تابنــــده تر کـــن

تن آلــــوده ام بی بـــــــال و پر کن

برویان بر تنــــم بال و پــــــری نو

بجای آن تو ایـــن را سر به سر کن

ز عشـــــــــق او بســـوزانم پر خود

ز وصلش عقل ما زیر و زبـــر کن

گشایم بـــــال خود در زیر پــــایش

به ظلمت خانــــه ام او را قمــر کن

کشــــان بر دیدگــانـم سرمــــه یارا

الا پیـــــــــر خرابـــاتم نظــــر کن

بگو تا من کنـــم جان را فــــــدایت

دلا از وصــــل جانا دیــــده تر کن

ز انــفاس  و کلام قدســی شیــــــخ

نهـــال خشک ما را پر ثمــــر کـن

ز هجــرش سوخت این دیــوانه نور

چو پروانه به گردش سوخته پر کن

شریعت شــــــاخه و ریشه طـــریقت

بیـــــا بـا ما به آن وادی سفــــر کن

به بسمـله بکن هجــــرت ز خویشت

تــــــوکل کن ز اهریمن حــــذر کن

خدا تـــــابنده را بـــر ما بتابـــــــان

که تا بنــــده شوم شامم سحـــر کن

بیـــا ساقـــی بنوشان سیــف عاشق

شراب معرفــت دور از خطـــرکن

سروده : محمود سیف 7/1/93