طلوع بیداری - شاعر محمود سیف
تقدیم به دورودی های خونگرم
در انتخابات سیف ستاد نداشت
" طلوع بیداری "
دورودی لحظــــه ای دارم کــلامی
شنو پنـــــــدم اگر هستم غلامــــی
به کوی و کوچه هایت یک سلامی
نکن بر خود بیش از این ظــلامی
دو رودت وصل را یاد آور ماست
بجـز بابا چه کس نان آور مــاست
چرا چندی است فصلت باورماست
برای وصل روبه داور ماســـــت؟
دورودی گلــــــــه مندم از غریبی
بدیدم بیش از این خواب عجیبـــی
دورودی هــــم نفس گویــا قریبـی
نمی بینی تو تزویـــر و فریبـــــی؟
دورودی دیده ات را بستــــه ای تو
ز افکار پلیـــد گو جسته ای تــــــو
ز مکر و حیلـه ها تو، خسته ای تو
ز فکر شهـــر خود گو رسته ای تو
نمی بینــی چگــــونه با زر و زور
برد هر صاحب تقـــوا لب گــــور؟
که گستـــــــرده برایت دانه با تور
نشاند شمع خاموش جای یک نور؟
بیــا بنگر که دشمن در کمین است
به پیشـــانی مثال مه جبیـــن است
به حقــه در رد مـــــرد امین است
خـــــرید رای با نـرخ ثمیـــن است
نمی بینــــی که با نانــــی به تیشه
زنــد تا عمق جــانت تا به ریشــه؟
بگویــــد من بیـــارم کــار و پیشه
ولی افســـــوس شنـــزاره نه بیشه
نمی بینی چگونــه با فضــــاحت
روند منــزل به منزل با وقاحـــت؟
کــــلام حق به نیــــزه با فصاحت
کنند از هر کس و ناکس مداحــت
کجــــــا رفتند مـــــــــردان دلاور
همان شهنامه خوانان هنـــــــر ور
کجــــــایند حامیـــــــان دین پرور
علمـــــداران شهر و تاج ســـرور
برادر، خواهرم، شهری، کجـایی؟
منوچهری، سری سـاتی، صفایی
همـه یــــاران شهری، روستــایی
حسین آباد، بحــــرین، ای خدایـی
جمــــاران، کوی ایثار، الغدیــری
فرستیم سوی مجـلس یک سفیری
کنــد در خانـــــه ملـت دلیــــــری
بگیــــرد حق مسکیــــن و فقیری
بیا بنگر دورودی زود برخیـــــز
ز مکر و حیله ها هشدار، پرهیز
ز کین و کینه ها، ای مرد بگریز
توکل کن به حـق با کفـــر بستیـز
دورود ای شهر من هرچیز داری
ولی افسوس دلســـوزی نــــداری
به قـــرآنی که تو در سینـــه داری
قلــــم در دست دارد بــــی قراری
ستـــــادم قلب تو فکـــرت یکی کن
قلم سیف است، دستت را یکی کن
سروده: محمود سیف در اسفند 90