سیف ما قلم ما

محمود سیف:

در این عصر هر کس که بخواهد وارد بازی های سیاسی بشود، باید چیزهایی را از دست بدهد تا چیزی را بدست آورد.ظرف وجودی آدمی مانند لیوانی است که باید از چیزی خالی شود تا از چیز دیگر پر شود.در سیاست به معنی غربی که همان پلیتیک است،  همان نیرنگ و حقه هست،باید فرد جوانمردی،فتوت، روحیه گذشت و فداکاری و ایثارگری، راستگویی، وفای به عهد، انسانیت و پاکدستی و ایمان خود را از دست بدهد و بجای آن تملق گویی،چابلوسی، دروغگوئی، خیانت،نامردمی و حقه و نیرنگ رابدست آورد، اما در اسلام و از زبان مولا علی علیه السلام،سیاست معنایی لطیف تر و ظریف تر دارد، امام میفرماید:افضل السیاسه، سیاسه النفس. اول باید خود را تربیت کرد. و بعد بدنبال اصلاح اجتماع بود.ما هنوز نفس خود را تربیت نکردیم. به دنبال اصلاح جامعه ایم و این است که عاقبتش میشود این.بذر بی اعتمادی و دروغ و خیانت و اختلاس و دزدی در جامعه پاشیده میشود.